2017 verslag Stationsplein
Slachtoffers 16 april 1944: vaders, broers, goede buren
Met een korte ceremonie zijn op 4 mei ’s morgens de slachtoffers van de razzia van 16 april 1944 herdachte.
De aanwezigen werden toegesproken door voorzitter Teun-Jan Tabak van het 4 Mei Comité Beverwijk:
‘We zijn hier bijeen om te herdenken dat 73 jaar geleden, op 16 april 1944, 486 jonge mannen uit Beverwijk en Velsen-Noord door de bezetter in een razzia bijeen zijn gedreven.
Beverwijk en Velsen-Noord zagen die zondag groen van de militairen die straten afsloten, huizen doorzochten op zoek naar mannen, die mee moesten. Ze liepen in lange rijen door de straten, bewaakt door militairen. Ze werden verzameld in Velsen-Noord, vervolgens hier naar het Station waar ze in treinen zijn afgevoerd naar gevangenkampen. Jonge mannen waren het, vaders, broers, neven, goede buren. Inwoners van Beverwijk en Velsen-Noord.
Ze werden gegijzeld. De nazi’s wilde ermee bereiken dat het verzet niet langer het werk van de bezetter zou saboteren. De slachtoffers van de razzia kwamen in Duitsland terecht, waar ze gevangen zijn gehouden en moesten werken voor de bezetter.
Van de 486 jonge mannen die werden opgepakt zijn er 65 nooit teruggekeerd. Ze stierven door ellende, door uitputting, door mishandeling.
Hun namen staan hier op de plaquette, waar we een jaar lang snel voorbij gaan, maar vandaag even de pas inhouden.
Mannen als:
– Henk van der Aa van de Hoflanderweg 19 jaar ,
– Ellis de Bie van de Wijkermeerweg 19 jaar,
– Peter Hoogland van de Munnikenweg 23 jaar,
– Johan Rumping uit de Reguliersstraat 22 jaar,
– Simon Rumping uit de Alkmaarseweg 22 jaar,
– Gerard Wijsman uit de Regulierstraat 22 jaar,
– Wim Luipen van de Romerkerkweg 19 jaar ,
– Johan Oud uit de Wijkermeerweg 19 jaar
Op deze 4de mei, waarop in ons land de Nederlandse burgers en militairen worden herdacht, die zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in oorlogssituaties en bij vredesoperaties waar ook ter wereld, staan we nu stil bij de slachtoffers van de razzia van 16 april 1944.’
Daarna werden kransen geplaats door burgemeester Ossel en wethouder De Rudder namens de gemeente Beverwijk, door de wethouders Baerveldt en Vennik namens de gemeente Velsen, voor de stichting Deportaties 1944 door de dames Duinmeijer en Hoogewerf, voor het 4 mei Comité Beverwijk door de bestuursleden Bilars en Vink en voor het Comité 4 en 5 mei Velsen legde bestuursleden Van der Knaap en Rietveld bloemen neer. Ook werden er bloemen gelegd namens de Stichting 16 april 1944 door de heren Schrama en Bart, en door de SP Velsen door de heren Van Kouteren en Lindeboom.
Gedichten leerlingen De Wilgenroos, aan de Wilgenhoflaan
Bijzonder was de kranslegging door leerlingen van de basisschool De Wilgeroos: Dana, Marin, Lyn, Tania en Rowena. Deze basisschool heeft het monument van de razzia van 16 april 1944 geadopteerd en krijgen er op school les over. Na de kranslegging lazen de vijf leerlingen hun gedichten over de oorlog voor.
Wo 2
Hitler en zijn leger bleven Joden vervolgen en doden
Dus ook Anne Frank en haar familie moesten onderduiken
Waarom al die haat?
Anne is heel angstig en bang voor verraad
De trein vertrekt en er staat een vrouw die nog tijd rekt
Je hoorde een knal… BOEM………
Daar lag ze naast het spoor, er was niets meer aan te doen
In de kampen was het zwaar werk
Sommige mensen kregen zelfs een merk
de mensen werden heel slecht behandeld; ze sliepen op wat stro
Velen hebben het niet overleefd, net als Anne en Margot
Ik hoop dat dit nooit meer gebeurd
Want om alle slachtoffers is er zoveel getreurd
Lynn
De 2e wereldoorlog
We zijn bang, bang voor wat er gebeurt,
Er zijn veel mensen getreurd
De families gaan uit elkaar,
Terwijl ik uit het raam staar
Waarom doet Hitler dit?
Hij doet het omdat hij vooral de Joden haat,
En zet ze gewoon op straat
Weg met Hitler, weg met de oorlog
Na 5 jaar is de oorlog voorbij en kwam de vrede toch nog
Dana
HITLER (naamgedicht)
Homo’s, zigeuners, en Joden, ze moeten weg
Iedereen in zijn macht heeft dikke pech
Tienduizenden mensen hebben het niet overleefd
Leren van zijn daden is wat hij ons geeft
Een slechte herinnering voor zoveel mensen
Rust en vrede is wat wij ons wensen
Rowena
De 2de Wereldoorlog
Hitler was erg gemeen,
z’m hart leek wel van steen.
Hij wilde geen Joden,
daarom ging hij ze doden.
Ze werden vergast,
want Hitler vond ze een erge last.
Uiteindelijk werden ze bevrijd en kwam er vrede,
maar heel veel mensen hebben hier nog lang onder geleden.
Ze werden boos en verdrietig hiervan,
want iedereen vond Hitler een vreselijke man.
Mensen wilden het vergeten maar het lukte niet,
net als een vervelend lied.
Tania
De herdenkingsbijeenkomst op het Stationsplein werd afgesloten met twee minuten stilte en het zingen van het Wilhelmus.